"It's beginning to look at lot like Christmas" klonk het door de kamer. Meneer en mevrouw waren druk in de weer met dozen die zij van zolder sleepten. De kachel brandde en de poes lag met haar oogjes half dichtgeknepen te kijken naar wat haar baasjes allemaal aan het doen waren.
In de hoek van de kamer stond een grote groene boom. Hij was enorm: van de grond helemaal tot aan het plafond. Meneer had nog gemopperd dat de boom misschien wat groot was voor hun kleine huisje. Maar mevrouw had er op gestaan dat ze een grote boom uitkozen waar ze al hun mooie kerstversiering in kon hangen.
Eerst werden de lichtjes er in gehangen. Meneer verdeelde de lichtjes zo goed mogelijk over de hele boom. Mevrouw keek vanaf een afstandje of de lampjes mooi zaten. Daarna volgden de slingers. Fonkelend rood en goud. Toen begon het leukste klusje. Het ophangen van alle mooie verschillende versiersels. De zilveren ballen werden netjes verdeeld. Daarna de rode. Het uiltje kreeg een mooi plekje in het midden samen met de trompet, het beertje, de paddenstoel, de eekhoorn en de kerstengel. Onderaan hingen de pegels en zaten de vogeltjes met hun veren staart op hun tak. Bovenaan kwam het kerkje, de kerstklok en het hert. Helemaal bovenop natuurlijk de rode piek met gouden en zilveren sterretjes.
Meneer en mevrouw keken trots naar de boom. Wat was hij prachtig geworden!
Voldaan gingen zij die avond naar bed. De lichtjes van de kerstboom gingen uit. De poes krulde zich op in haar mandje. Het uiltje, beertje, de vogeltjes en het hert: allemaal vielen zij tevreden in slaap na deze gezellige dag. Op één na... de kerstengel. Met een boos gezicht hing zij mokkend in de boom. "Hoe kan het dat ik hier zo gewoontjes in het midden hang? Ik ben de allermooiste van allemaal. Ik zou helemaal bovenin moeten hangen!" klaagde zij.
Toen meneer en mevrouw de volgende ochtend uit hun bed kwamen, schrokken zij. Er lagen maar liefst vijf rode ballen in scherven op de grond. "Stoute poes!!!" riep mevrouw boos. Poes keek slaperig over het randje van haar mand. Meneer veegde de scherven op met stoffer en blik. Gelukkig was er nog genoeg mooie versiering over en vielen de lege plekken die de ballen achterlieten niet echt op.
Die avond toen meneer en mevrouw naar bed gingen, werd poes toegesproken. "Waag het niet om weer iets stuk te maken!" zei mevrouw streng. Poes keek onschuldig op uit haar slaap en sloot haar oogjes toen weer.
De volgende ochtend lagen er vijf zilveren ballen, een eekhoorn en een vogeltje in scherven op de grond. Mevrouw slaakte een gil toen ze het zag. "Stoute, STOUTE poes!!". Poes krulde zich wat verder op in haar mandje en keek nauwelijks op. Meneer ging opnieuw druk in de weer met stoffer en blik.
Die avond werd het mandje van poes naar de gang verplaatst. Poes miauwde klagelijk dat haar fijne plekje naast de verwarming haar was ontnomen. Nu zou de kerstboom in ieder geval veilig zijn. Toch?
Groot was de verbazing bij meneer en mevrouw toen zij de volgende ochtend twee pegels, het hertje en de kerk in scherven op de grond vonden. Daarnaast lag een fonkelende slinger in stukken gescheurd. "Hoe is dit mogelijk??" Mevrouw keek naar poes die in haar mandje in de gang lag te slapen. Daarna keek zij verdrietig naar de boom. Inmiddels werd de boom steeds leger en treuriger.
Die avond schoof meneer voor de zekerheid een stoel tegen de deur van de gang. Maar ook de volgende ochtend was het opnieuw raak. De trompet lag in scherven naast de piek. Meneer en mevrouw waren ten einde raad.
De dag voor kerst kwamen meneer en mevrouw de kamer in en waren zelfs de lichtjes kapot. De enige die vol trots en stralend in de boom hing was de kerstengel. Ze had haar kroontje extra opgepoetst. Nu zouden meneer en mevrouw zeker inzien dat zij de aller aller allermooiste van de hele boom was. Al die andere versiering was niet nodig zolang zij er was. Vol verwachting wachtte ze op het moment dat meneer en mevrouw haar zouden zien stralen. Wat zouden ze blij zijn.
Maar in plaats daarvan begon mevrouw onbedaarlijk te snikken. "Kerst is verpest!" huilde zij. Meneer probeerde haar te troosten. Maar steeds als mevrouw naar de boom keek, barstte zij opnieuw in tranen uit.
De engel snapte er niets van. Meneer en mevrouw stapten in de auto. De kerstengel bleef verdrietig in de boom achter. Poes stond op uit haar mandje en rekte zich uit. "Waarom ziet niemand mij stralen?" snifte ze. Poes keek nijdig naar haar. Ze zette haar oren naar achteren en blies lelijk naar de kerstengel.
Meneer en mevrouw kwamen thuis met dozen vol spullen in hun armen. Mevrouw zette de kerstmuziek weer aan. Uit de dozen verschenen mooie nieuwe ballen, slingers, lichtjes, een hertje, kerkje, beer, kerstklok, vogels, pegels. Alles hadden zij nieuw gekocht. Zelfs de piek. Bij iedere versiering die mevrouw ophing, begon zij weer meer en meer te lachen. En zij niet alleen. Ook de kerstengel werd steeds vrolijker. Zij zag eindelijk wat zij al die tijd niet had gezien. Dat zij juist veel mooier was tussen al die andere versiering.
Die avond deden meneer en mevrouw vol spanning het licht uit. Op eerste kerstdag durfde mevrouw bijna de deur van de woonkamer niet open te doen. Zou alle versiering er nog hangen? Maar de boom met alle versiering stond er prachtig bij. Mevrouw keek goed. Ze kon niets vinden wat ontbrak. Of toch... Waar was de kerstengel gebleven? Ze keek naar de poes die weer in haar mandje naast de verwarming lag. Naast haar lag een klein kerstengeltje vredig tegen haar warme vacht te slapen.
