Zo wat ga ik toch lekker vandaag! Om 12:00 uur zit ik gedouched (ik heb zelfs mijn haar kunnen wassen) en aangekleed met een kop koffie moedermelk af te kolven. De baby ligt fris verschoond en met gevulde maag te slapen in de box. Mijn twee bonus jongens zitten eveneens met een gevulde maag en gepoetste tanden lief in hun kamer te spelen. De kolf zoemt zacht en ik neem een slok van mijn koffie als de rust wordt verstoord door een onheilspellend geluid… BLEWK BLEWK BLEWK klinkt het uit de gang. Ik ga toch maar even checken. De kat heeft voor de voordeur gekotst. Opruimen lukt nu niet met die borstkolf aan mijn lijf. Maar ik calculeer in dat dat wel even kan wachten omdat het niet in de looproute van de kinderkamer naar wc of woonkamer ligt.
De kolf zoemt weer rustig verder en mijn koffie smaakt nog steeds, als ik in mijn ooghoek een grote witte bus met Post.nl voor de deur zie parkeren. Oja mijn bestelling kwam vandaag. Als de wiedeweerga koppel ik de flesjes melk af, zet ze in de keuken en drapeer een poncho over mezelf om mijn blote boezem te bedekken voor de pakketbezorger. Goh wat gaat dat me toch allemaal flitsend af, bedenk ik me trots als ik naar de voordeur sprint. FLOPSHHHH… Vocht trekt zich langzaam in mijn sok. Oja de kat. Ik zwaai de deur open. Van onder mijn poncho begint de motor van mijn kolf ineens vanuit het niets te brommen. Je zou het pulserende geluid makkelijk kunnen verwarren voor iets anders, dus met iets wat rode wangen leg ik toch maar even uit dat ik zat te kolven. Als de deur weer dicht is is, veeg ik met een stuk keukenpapier en mijn droge voet de stukken kattenkots weer bij elkaar. Mijn natte sok slinger ik in de badkamer en dan weer door. Hij gaat weer lekker!