Toen ik 's nachts met ons meisje in mijn armen zat kwam dit gedicht in mij op 💕
Opgroeien Ik herinner mij niet meer Die laatste fruithap Of wanneer waste ik Jouw laatste babyslab Niet meer wanneer je Je laatste flesje hebt gekregen Niet meer de laatste wandeling Waarbij jij in de wagen hebt gelegen Al jouw eerste keren Zo bewust in mijn geheugen Maar op laatste keren Kan ik mij nooit verheugen Want je groeit sneller dan ik besef Dus hou ik je extra stevig vast Omdat ik nooit weet Wanneer de laatste keer is Dat jij nog in mijn armen past
Kommentare