Scootmobiel

Vorig jaar schreef ik een variant op dit gedicht met een fiets in de hoofdrol. Maar hoe graag ik dat zelf ook wilde geloven: die fiets gaf mij al heel lang geen vrijheid meer. Wel heel veel pijn 😖 en na vijf minuten fietsen moest ik een halve dag bijkomen. Hoe anders is dat nu met mijn flitsende nieuwe scootmobiel 🥳

Scootmobiel

Ik draai de sleutel

Lampjes branden

Een zacht zoemend geluid

Knarsend grint onder mijn banden

De wind in mijn gezicht

Een tegenligger die ik groet

Onbelemmerd en onvermoeibaar

Mijn vrijheid tegemoet

© Johanneke Schrijft