Vandaag is de vijfde sterfdag van een hele dierbare vriendin. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk... Het troost mij dat ik daarin niet alleen ben. Door aan haar te denken en over haar te praten blijft ze toch een beetje bij ons ❤️ Dit gedicht is voor iedereen die we missen. En in het bijzonder voor haar🌹
Dichtbij
Soms denk ik dat ik je zie lopen
Diezelfde jas of datzelfde haar
Soms denk ik jouw stem te horen
En lijk je toch weer even daar
Soms meen ik je geur te ruiken
Momenten tegelijk verdrietig en blij
Tranen omdat ik je nooit meer zien zal
Maar toch voel je dan
Voor even dichtbij
Johanneke Schrijft