Waarschijnlijk is dit een gevoel wat veel gescheiden ouders (of ouders die hun kinderen om een andere reden minder vaak zien) wel zullen herkennen. Ik schreef dit gedicht een aantal weken voor de zomervakantie omdat dit vaak een lange periode van gemis betekent. Ik had toen nog niet kunnen weten dat het ook zo van toepassing zou zijn op onze vakantie zelf. We hadden ons allemaal verheugd op twee lange weken met elkaar: de verloren tijd van het afgelopen jaar inhalen. Maar mijn bonusjongens kregen heimwee en zijn na een week terug naar hun moeder gegaan. Dat was voor iedereen verdrietig. De jongens zaten in tweestrijd en wilden natuurlijk ons liever niet teleurstellen maar misten hun thuis bij hun moeder zo en dat is te begrijpen. Gelukkig hebben we ook wel veel plezier gehad met z'n vijven in die eerste week. Maar toen we daarna met z'n drietjes achterbleven vertaalde dit gedicht precies ons gevoel.
Te weinig
Te weinig knuffels
Te weinig klieren
Te weinig vuile was
Te weinig samen vieren
Te weinig avonturen
Te weinig tot tien tellen
Te weinig kusjes
Te weinig verhalen vertellen
Te weinig troosten
Te weinig 'lust ik niet'
Te weinig tijd samen
Te veel verdriet
Johanneke Schrijft